ripped* 1 2 3

[Domingo 3]

Hallo allemaal!

 

Bij deze wil ik ook mij even komen voorstellen! Alvast m'n excuus "mocht" het langdradig worden, thats just me. 

 

Allereerst het gebruikelijke, ik ben Dominique en ik ben een 34 jarige man. Natuurlijk heb ik net als jullie ieder op een eigen manier een link met sporten. Die van mij is vroeg ontstaan, veel sporten met plezier beoefend als kind en vond het al snel het fijnste gevoel wat er was. 

 

Tegen mijn 19 kreeg ik te maken met een afkeuring. (Ontwikkelde een sociaal fobie en agorafobie waar ik me overigens niet meer voor schaam) Dat maakte dat ik luier en luier werd want ik kwam immers echt binnen thuis te zitten.

Sporten verdween naar de achtergrond en ik kwam erachter hoe moeilijk het is om "on top of it" te blijven als het ware. Jaren aandacht aan besteed tot prettige vormen met als resultaat dat ik weer naar buiten kon! Maar daar hield de strijd voor mij niet op, het was immers niet het enige wat ik verloren had...

 

Een strijd tegen die ik voerde met vrijwilligerswerk op verschillende plekken, overal waar ik heen verhuisde bleef ik echter wel pushen om te hardlopen. Ook al was het een uitvlucht het gaf me tenminste wel een goed gevoel. Gestructureerd eten echter bleef een probleem. 

 

Enkele jaren later sloeg het noodlot toe, raakte ik m'n toenmalige vriendin kwijt na 12 jaar. Zoals je verwacht een diep dal, sporten vervaagde op de achtergrond en ik ben toen van 80kg naar 97kg gegaan en verloor een hoop erdoor. Geforceerd om te verhuizen naar een kleiner huis. M'n levensstijl ging van kwaad tot erger, ik ging roken en soms zelfs blowen. Herkende mezelf niet meer. 

 

Kortom in kracht termen, een dikke vette tegenslag. Punt. 
Na regen komt zonneschijn? Wat omlaag gaat gaat ook omhoog? 
Op die momenten of periodes kan je vaak niet zo denken, maar het is wel zo, uiteindelijk. 

Jazeker, het klinkt cheesy maar het klopt wel. Tenminste, ik heb 1 ding geleerd en dat is hoe vaak je ook over grenzen heen lijkt te gaan, maar je leert jezelf kennen wanneer je echt tegen je grens zit. 

 

Ik herpakte mezelf en richte elk aspect van m'n leven aan goed doen en goed zijn voor anderen, je krijgt wat je geeft dat soort motto's samen met sporten en fit in mind, immers kon ik dit want ik had de tijd ervoor. Het is iets wat ik destijds blijkbaar vergeten was, het gevoel wat sporten in ieder z'n vorm je geeft en je eigenlijk nooit in de steek laat.

 

Ik ben toen vanuit m'n krikkemikkige woning (die toevallig dichtbij de posbank was) gaan lopen, wat een blokje om was werd al snel naar een wandeling ,wat vervolgens ook al snel ontaarde in rugzak+broodjes/drinken en letterlijk 5-6x per week de posbank op, en dan zeg ik op...
Sochtends om 5 uur op en om half 7 de deur uit, meestal was ik niet eerder dan 16/17 uur thuis. 

Ik voelde me geweldig en ontwikkelde al snel hier een passie in. Het gevoel van de opkomende zon, dauw en rust. Een gevoel van vrijheid. Ik ben toen ook steeds vaker gaan hardlopen, ik kon er geen genoeg van krijgen. Bovendien leek m'n lichaam er goed op te reageren. Dat dacht ik tenminste..

 

Toch liep ik tegen de lamp, want m'n lichaam begon na verloop van tijd te protesteren. De combinatie van slecht eten (ik ontbeet eigenlijk nooit, at pas wat tegen 13/14 uur) en de fysieke inspanningen waarvan de herstel tijd altijd veel te kort was, brak me. Ik viel af en verloor teveel spiermassa en m'n energie daalde, geen idee waar ik het vandaan haalde destijds. 

Ook de uitspraak van de man met de hamer heb ik bevestigd gekregen, met o.a blessures tot gevolg. Damm weer thuis. 

 

Ik heb toen die tijd gebruikt om een beter inzicht te krijgen in sporten > voeding > gevoel. Ik wou wel maar wist niet hoe wat en waar. 
Dat het gewoon belangrijk is dat je je verstand erbij gebruikt en een goede gezonde voeding aanneemt is me heel duidelijk geworden. 

Ik ben toen gaan fitnessen omdat ik niet hele dagen op dezelfde manier kon slijten. ( die drempel is een ander verhaal) Ik was blijkbaar weer vergeten hoe dat voelde, ik kon altijd lekker vroeg in de morgen gaan wat de drempel weer lager maakte.

Ik werd verliefd, niet eens zozeer op de sportschool zelf maar meer op het algemene gevoel. Sindsdien probeer in m'n leven dermate in te richten dat gevoel, sport/voeding en overal "goed doen"  hoog on het vaandel staan. Een doorgaande strijd of proces zoals je begrijpt. 

 

Nu 34 jaar, steeds met moeite soms die motor op gang proberend te houden. Een relatie waar je u tegen zegt en miss over een tijdje een kleine. Een koophuis in onderhandeling dus binnenkort een verhuizing, een nieuw begin of bladzijde, een schone lei?

Ik zie een kans om alles "beter" aan te pakken, m'n leven nogmaal naar een nieuw plateau zien te krijgen. 

Ik probeer minder te wandelen en ik fitness 1x in de week in de sportschool, 1x tennis (zelfde gym)  en fitness thuis 3x in de week, afhankelijk hoe de sportschool loopt. Ik reageer hier beter op omdat ik denk ik gewoon niet genoeg m'n ei daarom kwijt kan. 

Ik ben nog steeds in het proces van spullen aanschaffen want na de verhuizing heb ik 1 gehele kamer om in te richten uiteindelijk tot serieuze thuisgym!
Ik kan eenmaal niet zonder sport blijkbaar. 

 

Dat is tevens gelijk de reden dat ik mij hier heb aangesloten, toch een beetje kennis/vraag en een passie delen. Mijn doel hoofdzakelijk is fitness en een passend eet-plan onwikkelen. Zo ben ik van plan wat massa aan te komen en voor eens en altijd die voeding georganiseerd krijgen.

Volgens mij is het nogal een understatement als ik vind dat het schandalig lang is geworden. 
Of moet ik eerder een excuses aanbieden hehe. Kan alleen maar zeggen, thats me. 

 

Domingo out/
 

Bedankt voor het lezen van de moeite, lijkt me. 

[Fit 423]

Veel ups en down, sporten blijkt altijd een goed medicijn te zijn ook in moeilijke tijden! Mooi om te lezen dat het nu allemaal beter loopt. Ik hoop dat je hier veel kunt leren en als je vragen hebt horen we dit uiteraard graag!  

[Domingo 3]

Dank je wel! Tja, thats life

Ja ben er blij mee en idd sporten is altijd een goed medicijn! 

 

Er valt vast een helehoop te leren voor me. Ik kijk hier rond en viel me gelijk op dat er genoeg stof ligt! Zal eerst daar eens induiken ?

 

[P2I 137]

Leuk dat je altijd kan terugvallen op het sporten! 

Nu niet meer in een dal vallen. 

Ik ben wel benieuwd naar de homegym